“U Velikoj Britaniji važi sistem anglosaksonskog prava, koji je neuporediv sa našim, kontinentalnim pravom. Kod nas je raspon kazne za najteži, kvalifikovani oblik teškog djela protiv bezbjednosti saobraćaja od dvije do dvanaest godina. Ta kazna je, prema mom mišljenju, adekvatna jer omogućava sudu da prilikom izricanja sankcije, ocjeni sve okolnosti konkretnog slučaja“, ističe Milisavljević.

“Niko nije voljno prihvatio da izazove nezgodu, sve i kada je sjeo za volan pod dejstvom alkohola ili narkotika“, kaže Milisavljević.

“Ne iznenađuje me napor da se pravno izjednači posljedica saobraćajne nezgode sa smrtnim ishodom sa nekim drugim djelima u kojima dolazi do gubitka života. Život može da se oduzme pištoljem, nožem, ali i automobilom. Ipak, postoji niz drugih zakonskih rješenja koja kod nas nisu korišćena, a koja bi po mom sudu dala bolje rezultate. Jedno je da se počiniocima teškog djela protiv bezbednosti saobraćaja trajno oduzme vozačka dozlova bez mogućnosti ponovnog polaganja vozačkog ispita. Druga bi bila da se trajno oduzme vozilo, kao sredstvo izvršenja krivčnog dela“, ističe za “Danas” Vujanić.

“Lično smatram da bi kod nas trebalo pooštriti krivične sankcije, ali doživotna kazna djeluje drastično. Pritom, to su sve represivne mjere, a one liječe samo posledice, ali ne i uzroke. Mnogo bolje rezultate daju u kombinaciji sa preventivnim mjerama, u prvom redu prilagođavanjem saobraćajnog sistema ranjivim kategjorijama – pješacima, biciklistima, djeci, starijim licima…Takođe, potrebno je edukovati građane o bezbednosti u saobraćaju i uticati na pobošljanje sveukupne saobraćajne kulture“, ističe on.