Srpska pravoslavna crkva sutra obilježava Časne verige, dan kada je Sveti Petar okovan i mučen. Ovaj dan nije obilježen crvenim slovom u verskom kalendaru, ali je u pitanju datum koji veliki broj porodica slavi kao krsnu slavu.

Naime, odmah poslije smrti Isusa Hrista i vaznesenja počinje proganjanje hrišćana koje je trajalo više od 300 godina. Carev namjesnik Irod, upravnik Galileje, pogubio je Jakova, brata Jovanovog i, na podsticanje Jevreja, zapovedi da uhvate Petra i bace ga u tamnicu.

Sveti Petar je u tamnici spavao okovan između dva vojnika, i noć pred izvođenje na sud, zasvetle se cela tamnica i anđeo kucnu Petru po rebrima, probudi ga pa mu reče“Ustani, obuj se i opaši se, pa hajde sa mnom”.

Petar ustade, a okovi mu spadoše s nogu, pa pođe s anđelom. Vojnici su spavali kao mrtvi, pa anđeo provede Petra pored straže, a kad su došli do gvozdene gradske kapije, ona se sama otvori i tako se Petar oslobodi zatvora, i vjerovatne smrti.

Verige koje su spale sa Petra hrišćani su sačuvali koliko zbog uspomena na svetog Petra, toliko zbog njihove isceliteljske moći. Priča se, da su se mnogi bolesnici izliječili samo dodirnuvši verige (kao i ubrus apostola Pavla kojim su ga brisali dok je bio mučen), prenosi Espreso.

Kasnije je Patrijarh Jerusalimski, sveti Juvenal, dao te verige na dar carici Evdokiji, prognanoj ženi cara Teodosija Mlađeg. Carica ih je prepolovila, pa jednu polovinu poslala Crkvi Svetih apostola u Carigrad, a drugu polovinu dala svojoj kćeri Evdoksiji, ženi Valentinovoj u Rim. Evdoksija je sazidala crkvu Sv. Petra i položila u nju ove verige, zajedno sa onim u koje je sveti Petar, pred svoju smrt, bio okovan od opakog cara Nerona.

Narodna vjerovanja

Po narodnom vjerovanju od Verižnica (“Časnih Veriga”) nastaje blaže vrijeme, jer Bog usijanim verigama počinje da zagrijava zemlju. U mnogim mjestima, Verige se smatraju za veliki praznik.

Kosovsko stanovništvo praznuje Verižnjake zbog kuge, a stočari ih praznuju zbog stoke.

Ko nosi odjelo koje je šiveno na Časne Verige, vjeruje se da će poginuti od groma.

Te verige čuvali su hrišćani zbog uspomene na velikog apostola, kao i zbog njihove ljekovite moći, jer postoje svedočenja da su se mnogi bolesnici izliječili dodirom o njih (kao i o ubrus apostola Pavla, Dap 19, 12).

U srpskom narodu postoji običaj da se na ovaj dan verigama, odnosno lancima, veže kućni prag i tako dom zaštiti od nečastivih ljudi i sila.

U stara vremena vjerovalo se i da bi, u slučaju da danas odete na put, dom mogao da udari grom, da se zapali ljetina, stoku da zakolju vukovi…

Pošto praznik Časne verige nije obilježen crvenim slovom, ne postoje posebne zabrane u pogledu kućnih poslova (peglanje, usisavanje…). Čak je i poželjno da se kuća sredi da blista, pošto se Sveti Petar inače smatra zaštitnikom doma i porodice.

Izvor: Srpska info