Milica Jakovljević, poznatija pod pseudonimom Mir Jam, bila je novinarka i književnica. Pod ovim pseudonimom objavila je više ljubavnih romana, a jedna je od tri žene među sto najznačajnijih srpskih novinara, uvrštene u monografiji o dva vijeka srpskog novinarstva.

Rođena je u Jagodini u velikoj porodici. Njen otac Jakov Jaša Jakovljević, bio je udovac sa osmoro djece. Završila je Višu žensku školu u Beogradu,gdje se školovala za učiteljicu. Od 1906. do 1919. godine radila kao seoska učiteljica. Prvu službu dobila je u selu Krivi Vir, ispod Rtnja.

U svom stanu u Molerovoj ulici na Slaviji, Milica je pisala o ljubavi, braku i životu građanske klase u Jugoslaviji, intrigirajući javnost svojom povučenom i eksentričnom personom. Šetala je beogradskim ulicama “zanosna u ljubičastoj pelerini, dotjerana i njegovana, sa dugim loknama, lijepa i smjerna Mir Jam, patrijarhalna djevojka iz dobre kuće”. Uprkos činjenici da je pisala o ljubavi i braku, Milica se nikada nije udavala, a o njenom privatnom životu se mnogo više nagađalo nego što se zaista znalo. Tečno je govorila francuski i ruski, bila je obrazovana, pametna i veoma samostalna.

Naime, nekon što je prešla čedrdesetu, po beogradskim kuloarima počela su govorkanja da njen stan posjećuje tadašnji veoma poznati i jedan od najprivlačnijih glumaca Božidar Boža Nikolić. Od nje je bio stariji pet godina, udovac, a veza je rasturena nakon jedne decenije zbog, kako se pričalo, Miličinog kategoričnog odbijanja da vezu krunišu brakom. A voljela ga je. Mada, zasigurno ne toliko koliko Vitoja.

Prvi poljubac
Ovom Slovencu posvetila je i roman “Slovenačka gora”, a on joj je “ukrao” i prvi poljubac.

“Drugog dana ja i Vitoj izašli smo prije podne sami u šetnju. Vodio me u park Tivoli. Kako je to divan park, svijetao, pun cvijeća, pokraj jednog malog jezerca. Sjeli smo na klupu. Pričali i zaćutali. Ptičice su cvrkutale oko nas, djeca se u dolini igrala, sjenke drveća pokrivale nas, jezero je bilo mirno, a moja duša ustalasana. Vitoj mi se najednom naže niže, obgrli mi ramena i poljubi mi usne”, otkrila je u svojoj autobiografiji.

“Kraljica ljubavnih romana”, kako su je nazivali, osvojila je čitalačku publiku u Jugoslaviji svojom laganom prozom, jednostavnim i ponekad sladunjavim stilom koji je bio izuzetno slikovit i pružao je odmor i bijeg od svakodnevnih briga i problema.

Mir Jam se zalagala i za ženska prava. U vrijeme kada je većina dama još bila neobrazovana i potlačena, ona se borila za rodnu ravnopravnost, baveći se suštinskim problemima ženskog pola. Izdvojila se tekstom “Treba li podići ženi spomenik”, zalažući se da se damama prizna svako umjeće. Međutim, nisu svi podržavali rad ove jedinstvene žene. Mnogi su je kritikovali i osporavali, uz argumente da njen rad nije mogao da se mjeri sa muškim autorima tog vremena. Često su je upoređivali sa bratom, poznatim piscem Stevanom Jakovljevićem, autorom “Srpske trilogije”. NJegova odiseja koja je opisala srpskog vojnika kao pravog pobjednika u Velikom ratu donela mu je tutulu autora prvog srpskog bestselera.

Milica Jakovljević je autor romana “Ranjeni orao”, koji se smatra najljepšom ljubavnom pričom srpske književnosti ekranizovan je 2009. godine i tako se opet našao u žiži javnosti. Pored toga, romani “To je bilo jedne noći na Jadranu”, “Nepobjedivo srce”, “Otmica muškarca”, “Grijeh njene mame”, “U slovenačkim gorama”, “Samac u braku” i “Mala supruga” su decenijama mamili suze i uzdahe djevojaka, a i ponekog muškarca sa širokom lepezom likova i uzbudljivim razvojem događaja.

izvor:magazin.novosti/FOTO: Wikipedia