Legendarna glumica Olivera Marković osvojila nas je brojnim ulogama kojima je obilježila srpsku kinematografiju. Rođena je 1925. godine, u Beogradu, u vrijeme kada je talenat bio na velikoj ceni.

Sa samo 9 godina uspela je da se istakne i pokaže šta zna, a tada je u Niškoj banji osnovala “pozorišnu trupu” u kojoj je bila glavna glumica, rediteljka, upravnica i autorka tekstova.

Kako je i sama govorila, djetinjstvo joj je obilježeno samo lijepim uspomenama. Bila je nestašna, ali najviše od svega voljela je i umjela da pjeva. Završila je čuvenu Drugu žensku gimnaziju, upisala studije istorije umjetnosti na Filozofskom fakultetu, i apsolvirala. U međuvremenu, prešla je na glumu i FDU, gde je 1952. i diplomirala u klasi profesora Mate Miloševića.

Još prije nego što je diplomirala, postala je član Beogradskog dramskog pozorišta, dok je tokom karijere zabilježila preko 150 pozorišnih uloga, a snimila je preko 50 filmova.

Imala je dvije velike ljubavi o kojima se i danas priča

Osim velikog talenta, Oliveru je krasila i nestvarna ljepota po kojoj je mogla da parira holivudskim divama, poputSofije Loren.Muškarci su ludjeli za njom, a srce je uspio da joj ukrade kolega, Rade Marković.

Godine 1944. Beograd je bio zahvaćen ratom, ali to mlade generacije nije spriječilo da se zabavljaju i druže. Tada je na Kolarčevom univerzitetu bila okupljena talentovana omladina koja je imala za cilj da stvara predstave. Među njima su bili Olivera i Rade.

Planirali su da spreme nekoliko predstava koje će odigrati nakon oslobođenja, ali kako je tada počelo američko bombardovanje Beograda, a Kolarac bio u centru dešavanja, dogovorili su se da probe nastave u vili Pere Radovanovića na Pašinom brdu i zakazali prvi termin narednog dana u 9 sati ujutru.

Tog kobnog dana su stigli na vrijeme svi osim već zaljubljenog para. Sudbina je odredila da se Rade i Olivera veče prije toga dogovore da se nađu na Južnom bulevaru rano ujutru, a potom zajedno upute na zakazano mesto. Rade je stigao prvi u trenutku kada su se nad Beogradom oglasile sirene i počelo žestoko bombardovanje. Dugo je čekao Oliveru koja se na sreću nije pojavila na tom susretu, a potom je tužan sam krenuo na probu.Stigavši do vile, zatekao je stravičan prizor. Mjesto gde je trebalo da počne da se rađa pozorišna umjetnost, bilo je sravljeno sa zemljom, a tog dana je poginulo svih 40 umjetnika koji su došli na vrijeme.

Veliku ljubav, Olivera i Rade su krunisali brakom, a 1946. godine dobili su sina, koji je danas važi za uspješnog reditelja, a riječ je o Goranu Markoviću. Međutim, nakon 17 godina braka, njihova ljubav je doživjela krah.

Nakon kraha prvog braka, glumica je uplovila u vezu sa kolegom Dušanom Bulajićem. Njih dvoje uživali su u velikoj ljubavi, sve dok ih njegova smrt nije rastavila. Glumac je preminuo 1995. godine, dok nas je Olivera napustila 2011. godine u 87. godini.

Tada je otkrivena i glumičina velika tajna, kada je svima pažnju privukla jedna umrlica koju je Olivera čuvala.

U pitanju je umrlica čuvene glumice Žanke Stokić, a kako je Goran Marković tada objasnio, njegova majka ju je skinula sa jednog drveta ubrzo nakon Žankine sahrane 1947. godine.

Tada je njen sin otkrio da je Olivera bila zadivljena Žankom, te da ju je njena sudbina duboko pogodila.