Najstariji fosili najranijih poznatih ljudi datiraju od prije 2,8 miliona godina i pronađeni su u istočnoj Africi.

Poznato je da su drevni preci ljudi bili lovci-sakupljači, koji su imali malo djece /u poređenju sa kasnije doseljenim stanovništvom/ kako bi zadržali svoj nomadski način života.

Takođe, stanovništvo planete bilo je malobrojno zato što su lovci-sakupljači trebali puno zemlje kako bi se prehranili, odnosno desetak kvadratnih kilometara po osobi – navodi Herv Le Bras, naučnik sa francuskog Instituta za demografske studije.

Populacija svijeta vremenom se povećavala, ali vrlo sporim tempom.

Uvođenje poljoprivrede oko 10.000 godina prije nove ere, donijelo je prvi poznati veliki “skok” stanovništva.

S poljoprivredom je došla sedentarizacija /duži boravak na jednom mjestu/ i mogućnost pohranjivanja hrane, što je uzrokovalo velik skok u povećanju nataliteta.

Majke su mogle hraniti dojenčad kašom, što je ubrzalo proces odvikavanja i smanjilo vrijeme između poroda, što znači više djece po jedinoj ženi, objašnjava Le Bras.

Međutim, razvoj trajnih naselja donio je i opasnosti, jer je pripitomljavanje životinja uzrokovalo obonjevanje ljudi od novih smrtonosnih bolesti.

Posebno su visoke bile stope smrtnosti djece, pri čemu je trećina sve djece umrla prije prvog rođendana, a druga trećina prije nego što su navršili 18 godina.

“Bilo je velike smrtnosti, ali i trajnog `bejbi buma`”, objašnjaa Erik Krubezi, antropolog sa Univerziteta u Tuluzu.

Prema procjenama, sa oko šest miliona 10.000. godina prije nove ere, globalno stanovništvo “skočilo” je na 100 miliona 2000. godina prije nove ere, a zatim na 250 miliona u prvom vijeku.

“Crna smrt” – kuga zaustavila je rast stanovništva u srednjem vijeku. Ta pandemija, koja se pojavila u srednjoj Aziji, na području današnjeg Kirgistana, stigla je do Evrope 1346. godine na brodovima koji su prevozili robu iz Crnog mora.

Za samo osam godina kuga je istrijebila do 60 odsto stanovništva Evrope, Bliskog istoka i sjeverne Afrike.

Kao rezultat crne smrti, ljudska populacija je “pala” između 1300. i 1400. godine sa 429 na 374 miliona ljudi.

Od 19. vijeka globalni broj stanovnika počeo je naglo rasti, uglavnom zahvaljujući razvoju moderne medicine i industrijalizaciji poljoprivrede, što je povećalo globalne zalihe hrane.

Od 1800. godine svjetska populacija “skočila” je osam puta, sa procijenjene jedne milijarde na vrlo skorih osam milijardi ljudi na Zemlji.

Sedamdesete i osamdesete godine prošlog vijeka donijele su još jednu malu revoluciju, u obliku liječenja srčanih bolesti, što je pomoglo u smanjenju smrtnosti među osobama starijim od 60 godina – prenosi portal “Sajens alert”.