Planinar Marko Stolić iz Banjaluke usponom na Kotu 2.107 na planini Volujak nedavno je završio “Challenge 2000+”, odnosno popeo se na svih 78 bh. vrhova nadmorske visine iznad 2.000 metara.

O ovom uspjehu koji su do danas ostvarile još 83 osobe, najtežim izazovima tokom istoga, najljepšim bh. planinama i planovima za budućnost, Stolić je govorio za “Nezavisne”.

Stolić naglašava da planinarenje nije takmičarski sport i da je za njega smisao boravka u planini druženje u prirodi i uživanje u ljepotama.

“Što se tiče samog  ‘Challenga 2000+’, svakako da je fantastičan osjećaj ispenjati sve te vrhove, ali podjednako  lijepo je prehodati sve te planine čitavom dužinom, upoznati svaki njihov čošak i doživjeti ljepote koje se ne mogu dočarati fotografijama. Imajući u vidu da sam i planinarski vodič u Planinarskom udruženju ‘Abonos’, te da smo skoro svaki mjesec tri vikenda na planini i da je pored svih tih obaveza jako teško naći vremena za druge aktivnosti, meni je trebalo nešto više od dvije godine da završim ovaj poduhvat”, rekao je Stolić.

Kao najteži izazov na ovom poduhvatu ističe planinu Prenj, na kojoj se nalazi 11 vrhova preko 2.000 metara. Svi vrhovi visoki preko 2.000 metara nadmorske visine raspoređeni su na 12 planina. To su  Maglić, Prenj, Volujak, Zelengora, Lelija, Treskavica, Vran, Vranica, Cincar, Bjelašnica, Čvrsnica i Ljubišnja. Kaže da neki od tih vrhova zahtijevaju izuzetnu fizičku spremu. Na ideju da osvoji sve vrhove više od 2.000 metara u BiH došao je prilikom razgovora sa drugom u planini. Stolić ne može da se odluči samo za jednu kada je u pitanju najljepša planina u BiH.

“Između ostalih, izdvojio bih Maglić, Prenj, Volujak i Zelengoru. S tih planina se pružaju i najljepši pogledi. U BiH postoje planine koje nemaju vrhove preko 2.000 metara, ali su podjednako lijepe  i pružaju poglede kao navedene. Tu bih definitivno izdvojio Visočicu i njen fantastični greben”, kazao je Stolić.

Kao najveće bogatstvo bh. planina ističe nestvarnu ljepotu  i netaknutu prirodu na planinama do čijih vrhova se ne može doći motornim vozilima. Kaže da ih visina i reljef  izdvajaju te da su po tome posebne i dominantne u odnosu na planine u drugim zemljama  regiona. Stolić se nije profesionalno bavio sportom, ali je sport konstantno prisutan u njegovom životu. Rekreativno igra fudbal i tenis, redovno trči i vozi bicikl. To mu pomaže da bude u dobroj kondiciji za planinarenje, kojim se aktivno bavi više od tri godine. Kao nešto što planinarenje izdvaja u odnosu na druge aktivnosti navodi zajednički duh učesnika, pozitivnu energiju i dobro raspoloženje.

“Skoro nikada nećete sresti lošeg čovjeka u planini”, kazao je Stolić.

Prema njegovim riječima, planinarenje u BiH je sve popularnije, a tome je doprinijela i pandemija virusa korona. Kaže da ulaganje u opremu za ove aktivnosti zavisi od samih učesnika i njihovih interesovanja. Smatra da nema smisla kupovati skupu opremu ukoliko se na planinu ide dva puta godišnje. Naveo je da je za početak najvažnije nabaviti dobre cipele, nakon čega ide sve ostalo. Kako se napreduje kao planinar, tako se i ulaganja povećavaju, kupuje se bolja oprema. Fizičku spremu takođe ističe kao vrlo bitnu.

“Kondicija je jako bitna za planinarenje i jako je bitno ne precijeniti svoje mogućnosti. Nespreman planinar je potencijalna opasnost za sebe i cijelu grupu. Planinarenje u ljetnim i zimskim  uslovima se dosta razlikuje, od opreme, uslova pa do znanja i vještina. Za planinarenje  u zimskim uslovima potrebna je dosta bolja oprema i zahtijeva određeno znanje i vještine, kao i dosta bolju kondiciju”, pojašnjava Stolić.

Kaže da mu je zanimanje planinarskog vodiča jako dinamično, a fizički i psihički veoma zahtjevno.

“Zahtijeva dosta odricanja i slobodnog vremena, ali vam ono takođe omogućava da dane provodite u prirodi, a noći spavajući pod zvijezdama. Svaki planinarski vodič treba da posjeduje određena znanja i vještine kao što su orijentacija, meteorologija, topografija, prva pomoć i druge. Planinarski vodič treba da bude autoritativan, komunikativan, inicijativan, da brzo uočava i rješava sve probleme, održava dobre odnose u grupi. Određeni pritisak je uvijek prisutan prilikom vođenja grupa. Velika je odgovornost voditi druge ljude u planinu”, zaključio je Stolić.

Dugoročni cilj Elbrus ili Kazbek

Marko Stolić kaže da mu je cilj za budućnost da hoda što više u godinama koje su pred nama.

“Želim da istražujem nove planine i mjesta, idem na dodatne obuke i usavršavanja. Kao neke dugoročne ciljeve vidim Elbrus (s 5.642 metra nadmorske visine, najviši vrh Rusije i Evrope) ili Kazbek (nadmorska visina 5.034 metra).

Planinarsko udruženje “Abonos” je prošle godine organizovalo međunarodnu akciju tokom koje su se njihovi planinari popeli na planinu Ararat (najviši vrh Turske, 5.137 metara). Stolić je naveo da u narednoj godini “Abonos” ima u planu jednu veliku međunarodnu akciju.

Izvor: Nezavisne/ Slobodan Manojlović