Mladi arheolog Miloš Sretenović obišao je mnoge zemlje sveta. Najjači utisak na njega je ostavila Južna Amerika i način života tamošnjih stanovnika, i to ga je motivisalo da donese neočekivanu odluku.

Kada se vratio u beogradsku kancelariju više ništa nije bilo isto. Intenzivno je počeo da razmišlja da svoj život promeni iz korena, a svoj san je i ostvario.

Podno zidina srednjovekovne tvrđave Maglič kod Kraljeva realizuje projekat održive zajednice, u kom učestvuju volonteri iz svih zemalja sveta. Otkupio je imanje površine od oko pet hektara i tu napravio jedinstveni volonterski kamp u regionu – “Magličgrad”.

Do sada je kroz Magličgrad prošlo oko 200 volontera iz čitavog sveta, piše RINA, prenosi Blic.

Suština svega povratak prirodi i formiranje specifičnog samoodrživog naselja u kom bi živeli kao što je to bilo nekad.

“Podno Magliča napravljen je specifičan kamp koji su izgradili isključivo volonteri iz čitavog svijeta. Kada stignu u ovu dolinu vijekova, oni volontiraju oko pet sati dnevno, ostalo vrijeme imaju da uživaju u prirodi i predjelima, jer su zbog toga zapravo i došli. Mahom su to u pitanju ekološki aktivisti i ljubitelji prirode”, kaže za Miloš.

U izgradnji kampa ništa se ne kupuje, koristi se samo ono što ima u prirodi i na terenu.

“Drvo koje smo koristili pronašli smo u reci Ibar, mi smo ga izvukli i od njega napravili statue i barske stolove, a od guma koje su takođe nađene u samom koritu rijeke napravili smo kao improvizovane stolice za sjedenje, tako da je ovde svaki segment maksimalno iskorišćen”, kaže ovaj mladi arheolog koji je lider neobične zajednice okrenute prirodi.

Na placu koji je otkupio nalaze se i dve stare štale, koje su istim principom uredili i priveli nameni smještaja kako članova njegove samodržive zajednice, tako i za posjetioce i zaljubljenike u ovakav način života.

FOTO: RINA

FOTO: RINA

FOTO: RINA

FOTO: RINA

“Građena je istom tehnikom kao i sama tvrđava Maglič, od velikog kamenja od pola metra i pravljenjem smese od blata, pijeska i kreča koja se spajala sa kamenom. Zato unutar objekta kada su i najpaklenije vrućine, sobna temperatura ne prelazi 20 stepeni jer su zidovi debeli više od pola metra”, dodaje Miloš.

Do sada su podno Magliča boravili Danci, Nemci, Švajcarci, Rusi, Kolumbijci pa čak i Indijci. Imaju obezbijeđenu hranu, smještaj, ali i edukaciju. Nezaboravno druženje i izgradnja kampa su isustva za pamćenje.

Za sve posjetioce obezbeđeni su osnovni uslovi poput struje, vode, interneta, toaleta. Ono što ovo mesto razlikuje od ostalih jeste što se hrana služi u kotlićima, a na meniju su plodovi koje isključivo sami pronalaze u okruženju kao što su vrganji, lisičarke, koprive i poneka pastrmka.”

“Cijeli ovaj predio ispod tvrđave nekako je daleko od javnosti, bez komšija i daje nam priliku da stvaramo nešto lijepo i naravno prihvatamo volontere iz čitavog svijeta koji su spremni da učestvuju u jednom ovakvom projektu. Želimo da stvorimo nešto posebno što bi bilo pozicionirano na turističku mapu Kraljeva a i čitave Srbije kako stranci ne bi obišli samo velike gradove i nastavili dalje, već da se zadrže što duže”, zaključio je Miloš Sretenović.

Izvor: Srpska info