Kad god se dogodi zemljotres, prvo što čujemo jeste kolika je njegova jačina po Rihterovoj skali. Znate li šta to, zapravo, znači?

Najčešći standard za mjerenje zemljotresa je Rihterova skala nastala 1935. godine, a njen autor je Čarls F. Rihter, s Tehnološkog instituta u Kaliforniji. Rihterova skala se koristi za mjerenje magnitude zemljotresa – količine oslobođene energije. Ona se izračunava korišćenjem informacija koje sakuplja seizmograf.

Rihterova skala je logaritmička, što znači da skokovi cijelih brojeva ukazuju na desetostruko uvećanje. U ovom slučaju, povećanje je u vidu amplitude talasa. To znači da je amplituda talasa kod zemljotresa šestog nivoa 10 puta veća od onog petog nivoa i da stostruko uvećanje amplitude postoji između zemljotresa sedmog i devetog nivoa. Količina oslobođene energije se uvećava 31,7 puta između svake vrijednosti sa cijelim brojem.

Većina zemljotresa je veoma slaba i jačina im je manja od tri na Rihterovoj skali. Samo mali broj zemljotresa – oko 15 od 1,4 miliona zemljotresa, koji su iznad 2,0 – budu jačine 7 ili više na Rihterovoj skali, što se smatra velikim potresom.

Najveći zabilježeni zemljotres u istoriji imao je 9,5 stepeni Rihtera i pogodio je Čile 1960. godine. Usmrtio je gotovo 1.900 ljudi i uzrokovao štetu od oko 4 milijarde dolara. Uglavnom nećete vidjeti nikakvu štetu od zemljotresa koji se registruju ispod 4 stepena Rihterove skale.

O Merkalijevoj skali čitajte na sljedećoj strani.

Izvor:Mondo/Foto:Anadolija