Uz dobro poznata imena na domaćoj političkoj sceni, iza kojih su ozbiljne partijske strukture, u izbornu trku za predsjednika i potpredsjednike Srpske i ovaj put idu brojni drugi kandidati, među kojima je najviše onih koji se predstavljaju kao nezavisni.

Centralna izborna komisija (CIK) BiH je za učešće na predstojećim opštim izborima 2. oktobra, ovjerila 31 prijavu kandidata koji mjerkaju fotelje u Palati Republike. Za predsjednika, odnosno potpredsjednika Republike, osim kandidata koji su prijedlozi parlamentarnih partija sa sjedištem u Srpskoj kao što su Milorad Dodik (SNSD), Jelena Trivić (PDP), Radislav Jovičić (DNS), Neđo Đurić (SPS) te drugi među kojima su Senad Bratić u ime pokreta Država, Davor Pranjić kao izbor hrvatskih stranaka na čelu sa HDZ-om, na glasačkom listiću biće i drugi iz manje poznatih stranaka i ukupno 17 nezavisnih kandidata.

Prvi put u izbornoj trci šansu traži Miroslav Ilić iz Doboja. Smatra da je BiH dobro mjesto za život, ali je potrebno promijeniti navike i prema društvenoj svojini i ukupan odnos u društvu.

“Zbog porodice, dragih prijatelja hoću da pokušam. Ne gajim neke iluzije da ću pobijediti niti idem na to “Miroslav Ilić”, ali imam tu obavezu i čisto prema sebi”, rekao je Ilić za “Glas Srpske”.

S druge strane, njegov sugrađanin Slavko Dragičević već ima iskustva. Za istu poziciju je bio kandidat i na opštim izborima 2018, kada je osvojio nešto više od 650 glasova.

“I prvi put i sad sam kandidat zbog mog sociopsihološkog posmatranja i shvatanja ovog društva. Profesor sam sociologije. Znam da ne mogu proći u ovom odnosu snaga, ali hoću da mi ostane negdje zapisano da sam se trudio, nastojao, htio, želio. Jesam za promjene, ali ne vjerujem u ove koje zagovara postojeća partijska oligarhija, već da se vratimo AVNOJ-u i sistemu u kojem sam odrastao”, rekao je Dragičević, uz opasku da nije kandidat nijedne partije, kako vlada mišljenje kada su u pitanju nezavisni kandidati.

Na spisku kandidata za predsjednika i potpredsjednika Srpske ponovo su, uz Dragičevića, kao i 2018. godine, Ćamil Duraković iz Srebrenice, Igor Gašević iz Istočnog Sarajeva i Slavko Sekulić iz Doboja. Tu je i nekadašnji PDP-ovac Ivan Begić, sada kao nezavisni kandidat, Zoran Kalinić (Naša priča Republika Srpska), Dejan Pejić (Liberalna stranka) i drugi.

Politički analitičar Vojislav Savić za “Glas Srpske” ističe da je većini kandidata za pozicije u Palati koji nisu poznati široj javnosti motiv za kandidaturu drugačije prirode, jer su svjesni da nemaju šanse za pobjedu.

“Međutim, tom kandidaturom i osvojenim brojem glasova oni licitiraju i trguju za druge privilegije u političkom spektru, odnosno pregovaraju sa partijama oko postizborne kombinatorike i kroz kandidature opstaju kao relativno relevantni faktori u političkom životu”, kazao je Savić.

Dodaje da ne bi trebalo zanemariti činjenicu da se potpredsjednici RS takođe biraju na istoj listi što, kako kaže, dodatno usložnjava listu i zbunjuje birače.

“Zbog toga i broj kandidata djeluje nerealno velik, ali treba uzeti u obzir da se faktički biraju tri funkcionera, iako su dva od tri (potpredsjednici) u suštini kozmetičke prirode”, zaključio je Savić.

Pravilo

Republika Srpska ima jednog predsjednika i dva potpredsjednika. Izborna pravila definišu da se kandidati biraju iz svih konstitutivnih naroda, a predsjednik postaje onaj koji dobije najveći broj glasova. Dva kandidata koji se, po broju osvojenih glasova, nalaze na drugom i trećem mjestu biraju se za potpredsjednike.

Izvor: Glas Srpske / Vedrana Kulaga Simić / Foto: Vedran Ševčuk/Mon